'Amerikaanse winningsmethode schaliegas is geen optie'

Het volgende extract  werdt gepubliceerd door de energie raad. Je kun het hier helemaal lezen:
http://www.algemene-energieraad.nl/newsitem.asp?pageid=31416

"Kan Nederland binnen eigen grenzen met nieuwe mijnbouwtechnieken een alternatief ‘Slochteren’ aanboren in de vorm van schaliegas? Het Technisch Weekblad plaatst kanttekeningen.

Uit het bericht van het Technisch Weekblad>> (...) Grote investeerders en oliemaatschappijen houden de bedrijven die nu in Nederland een exploratievergunning hebben nauwlettend in de gaten. Een potentieel aan aardgas ter grootte van Slochteren kan natuurlijk zeer winstgevend zijn. Echter, de risico’s zijn eveneens groot. Ervaringen in de VS duiden zowel op een toenemende hoeveelheid gas die te winnen is uit schalielagen, als op het risico van ernstige milieuschade.

Het Department of Energy in de VS schat dat men in 2030 voor de helft van de gasbehoefte in de VS kan voorzien door winning van ‘onconventioneel’ of schaliegas. TNO stelt dat een dergelijk exploratiepotentieel ook geldt voor Europa. Zeer voorzichtige schattingen van het Nederlandse onderzoeksinstituut wijzen op een mogelijk voorkomen in Nederland van 1,4 tot 3,0 TCM ofwel 1,4 tot 3,0 x 1012 m3 aardgas in schalie of kleisteen, van oorsprong de modder van ondiepe zeeën die tot ongeveer 325 miljoen jaar oud kan zijn. Waarbij vervolgens de grote vraag is: hoeveel daarvan is winbaar? Dat wordt bepaald door technische inventiviteit.

Zoals onze correspondent in de VS Teake Zuidema al eerder beschreef (zie Technisch Weekblad 9, pagina 21), gaat de schaliegaswinning in de VS en met name in Pennsylvania gepaard met grote schade aan het milieu. Om het methaan vrij te maken uit het schaliegesteente, is hydraulic fracturing of ‘fracking’ nodig, een techniek die ook bij conventionele olie- of gaswinning wordt toegepast om meer fossiele brandstof naar boven te halen. Het behelst de inspuiting, in een horizontaal boorgat, van grote hoeveelheden zand en water – per put zo’n 15.000 kubieke meter – en vaak een chemische stof, zodat in een schalielaag een druk ontstaat – 50 MPa is niet ongewoon – waardoor scheurtjes in het gesteente komen en het gas vrijkomt. Het ingespoten zand dient om de ‘poriën’ open te houden.

Door toevoeging van stoffen als chloor, kerosine, tolueen of formaldehyde is de kraakvloeistof na gebruik chemisch afval, dat zowel in de put (doordat het in contact komt met grondwater) of aan de oppervlakte schadelijk kan zijn. In de VS is het afvalwater in grote hoeveelheden afgevoerd naar rioolwaterzuiveringsinstallaties, die niet in staat blijken die stoffen adequaat te verwijderen, zodat veel van de schadelijke stoffen in rivieren terecht komen."